Artikel
Corrie Snoek
Corrie Snoek, geb. 26 maart 1915 in Gorkum, overleden 23 januari 1994 te Schagen. Gehuwd met Menno Poldervaart en later met Evert van den Berg. Beroep: huisvrouw
Als koerierster en echtgenote van Menno Poldervaart was Corrie zeer actief in het verzet in Schagen.
Corrie Snoek leerde domineeszoon Menno Poldervaart in de zomer van 1933 kennen. Zij was toen vijftien jaar. Twee jaar daarvoor kwam zij als dochter van een veelvuldig werkeloze sigarenmaker uit Gorkum naar Bussum, en werkte als dienstbode voor dag en nacht. Poldervaart exploiteerde later samen met Corrie Snoek een uitgeverijtje in Bussum, waar onder meer het blad "Vrouwen voor de Vrede" werd uitgegeven. Poldervaart colporteerde in die tijd met het anti-fascistische blad "Junge Front". Hij vond in Corrie, als telg uit een belijdend communistisch nest, een actief medestander. Dat de NSB met propaganda-acties in Bussum geen strobreed in de weg werd gelegd was hen een doorn in het oog. Er werden allerlei, vaak ludieke tegenacties gevoerd. Hierbij kwam het af en toe tot keiharde confrontaties met NSB-ers of politie, waarbij de kleine, maar felle Corrie herhaaldelijk klappen opliep. In het begin van de oorlog vertrokken ze samen naar Schagen waar ze een drukkerijtje begonnen aan de Landbouwstraat. Menno Poldervaart was van huis uit christen-socialist, maar werd later, net als zijn vrouw Corrie, lid van de Communistische Partij Nederland. Door deze achtergrond legde de Duitse bezetter al snel een verschijningsverbod op, voor de bladen die in de drukkerij werden gedrukt. Dit omdat ze veelal anti-Duitse artikelen bevatten.
In de zomer van 1943 kwamen Menno en Corrie in aanraking met de mensen achter het, toen sinds twee jaar verschijnende, verzetsblad Vrij-Nederland. De kopy voor dit blad werd in Amsterdam door een ondergrondse redaktie geschreven. Door koeriersters werd deze kopy dan naar Schagen gebracht. Deze koeriersdiensten waren gevaarlijk, maar Poldervaart liep het meeste gevaar, omdat het zetsel en het drukwerk toch enige tijd aan de Landbouwstraat lag. Uiteindelijk werd Poldervaart gearresteerd. Wie het verraad heeft gepleegd is nooit opgehelderd. Een geluk was, dat nadat de Duitsers het bewijsmateriaal, de gedrukte exemplaren van Vrij-Nederland in handen hadden gekregen, dit op "mysterieuze wijze" verdween. Ervoor in de plaats legde de ondergrondse gedrukte exemplaren van het boek "Prikkebeen". Poldervaart was intussen opgebracht naar Amsterdam, ook zijn echtgenote ging mee. Corrie wist door te dringen tot aan oberkommandant Ultschlegel van het Duitse bureau aan de Eurerpestraat in de hoofdstad. Ook daar vertelde ze dat ze "Prikkebeen" zwart drukten om het hoofd boven water te houden. Ultschlegel trapte erin en Poldervaart kwam vrij. Corrie Snoek deed in de oorlog ook koerierswerk. Maar veel heeft zij daarover later nooit willen vertellen. Na de oorlog scheidde ze van Poldervaart en ging aan de Kanaalstraat in Schagen wonen met haar kinderen en haar tweede echtgenoot. Vanuit haar rechtzinnige communistische en anti-fascistische levensovertuiging, werkte ze verder aan een samenleving, zoals zij die voor ogen had. Dat hield onder meer in, dat zij zich voor iedereen in haar omgeving inspande, die haar steun kon gebruiken.
