Artikel
In het rijke uitgaansleven van Schagen werden soms de mooiste initiatieven ontwikkeld. Zo ook in het najaar van 1970. Op het aambeeld van café-bar D'Olde Smidse werd het idee geopperd om de succesvolle musical Heerlijk duurt het langst van schrijfster Annie M.G.Schmidt en componist Harry Bannink op te gaan voeren in Schagen. Grootste initiator was Maarten Leegwater. Als journalist, maar ook als producent van verscheidene toneelopvoeringen met amateurs had hij de nodige ervaring opgedaan. Maarten hield ervan om snel zaken te doen en besloot onmiddellijk dat Willem Gorter de muziek maar voor zijn rekening moest nemen en dat Rina Way de balletten moest gaan maken.
Wie moest de algehele regie gaan voeren? Dat was ook geen probleem: in die jaren regisseerde Arend Hauer (ja, de vader van) een aantal toneelstukken bij de vereniging OZOS in Schagen. Hij was dolenthousiast en wilde ook een dergelijk project wel een keer doen. Zo begonnen in dat najaar de voorbereidingen. Er moesten spelers, zangers, muzikanten, toneelbouwers,etc. worden gezocht. Willem Gorter had bij John de Crane in Amsterdam de originele orkestpartijen van Harry Bannink weten te organiseren. Leuk detail: bij zijn bezoek aan John de Crane ontmoette Willem toen Frans Halsema, die het idee heel bijzonder vond om deze musical met amateurs te gaan doen.
Uiteindelijk was de hele bemanning gereed. De spelersgroep bestond uit : Jeanne Krijgsman, Joop Mol, Ada Keesom( thans Aagje van Hilst), Wommel van Heijnsbergen, Jan Kroon, Dirk Schenk, Jan Krijgsman, Jan Stadegaard en Reina Struik.
De muzikanten o.l.v. Willem Gorter (piano-orgel-accordeon), Kees Hendriks (gitaar), Hans Schaap (basgitaar), Frank de Boer (drums), Willem Bremer (klarinet) en Kees van der Weerd (trompet). Het koor, ook o.l.v. Willem Gorter bestond uit: Leny Rus, Annie Elfring, Ina Glim, Tineke de Best, Gert Jan Struik, Simon Kroone, Frans Plukker en Jan Stadegaard. De balletgroep van Rina Way, die ook de choreografieën maakte bestond uit Annie Schats, Thea Borst, Judith Jong, Anya Dekker en José Way.
De kostuumontwerpen waren van Marja Lieuwen en werden gemaakt door een hele grote ploeg dames o.l.v. Zr. Miriam van de Maria Goretti school. (vglo-school aan de Langestraat) en een nog grotere ploeg toneel- en decorbouwers met mannen uit verschillende toneelverenigingen uit Schagen en omgeving. Het zgn. Neurobed werd ontworpen door architect Rens Bakker.
Plaats van handeling zou Theater Royal worden. Een uniek Jugendstil-theater met iets waar menig schouwburg naar zou snakken: een draaitoneel. Zo kon er heel snel van scene en decor gewisseld worden. Dat draaitoneel was ontworpen en geconstrueerd door Piet Jonkman. Hij had in die tijd een plaatwerkerij aan de Hoep, een super technisch talent.
Dit alles zou niet hebben kunnen plaatsvinden zonder de hulp van Leo Boon, de eigenaar van Theater Royal. Bijna alles kon, zowel bij repetities als uitvoeringen. Bovendien financierde hij het geheel. Deze kant van Leo is vaak onderbelicht gebleven. In november 1970 begonnen de vele repetities voor zangers/spelers. Velen hadden geen enkele zangervaring. Er moest dus veel werk verzet worden. Maar het resultaat van die werkzaamheden werd steeds meer zichtbaar , maar vooral ook hoorbaar.
Ten slotte konden de uitvoeringen plaatsvinden. Tijdens de Schager Kermis eind juni werden er een try-out en een tweetal voorstellingen gegeven. Driemaal een uitverkocht Royal d.w.z. driemaal zo'n kleine 600 toeschouwers. Het succes was overweldigend.
Al snel werd besloten om nog een drietal voorstellingen te geven in augustus. Dat gaf soms wel problemen van personele aard. Zo werd de klarinettist Willem Bremer vervangen door Enno Bijlstra. Ook die happenings waren weer volledig uitverkocht en brachten hetzelfde enthousiasme bij het publiek teweeg.
Van de voorstellingen zijn vijf geluidsfragmenten opgenomen in de collectie Audio's van het Geheugen.
Bronnen
Reacties
Audio