Artikel
Schaatsen en wat daar van kwam
Begin zeventiger jaren van de vorige eeuw werden de nieuwe huizen aan de Schager Eikenweg bewoond door jonge mensen, vaak met een pril gezin of een gezin in wording. Een aantal van hen ging elke week schaatsen op de toen pasgeopende ijsbaan in Alkmaar. Dat waren Ron van der Bijl, Piet Kistemaker, Peter Hoogerdijk en Teun de Boer. Terug in Schagen keken zij al uit naar buurman Willem Gorter of die zijn plantjes bewaterde. Want dat was het afgesproken sein voor een biertje. Willem had altijd bier en van schaatsen kreeg je - ook in die jaren al - dorst. Tijdens die happenings leerden zij elkaar wat beter kennen en al spoedig bleek dat zij een gezamenlijke passie deelden: jazz. Grammofoonplaten (toen de einige beschikbare geluidsdrager) werden tevoorschijn gehaald. Willem had een draaitafel van het merk Triotrack en een geluidsinstallatie van Pioneer, in die tijd het neusje van de zalm. Er werd veel dorst gelest, gesproken en geluisterd. Alle jazzstijlen kwamen aan bod. Van het een kwam het ander. Waarom de passie voor jazz niet met anderen delen? Het plan ontstond om een jazzclub op te richten. Maar waar en hoe? Er werd contact gelegd met Jan Peetoom, senior van Café Restaurant 'De Posthoorn'. Ook het naastgelegen Café 'Het Oude Slot' was sinds kort van de familie Peetoom en leek een idelale ambiance voor een jazzclub. Jan Peetoom waardeerde dit initiatief en de Schager Jazzclub - later ondergebracht in een gelijknamige stichting - kon van start gaan. Op 10 september was het zover: één van Nederlands beste oude-stijlorkesten de Limehouse Jazzband trad op in 'Het Oude Slot' op de Markt.
Zie ook tab Bronnen
Het werd een daverend succes. Het hele Slot zat vol. Heel bijzonder was dat de initiatiefnemers van de jazzclub alles zelf verzorgden. Het zoeken en engageren van de bands. De bar en de bediening. Zelfs de afwas en schoonmaak na afloop. Dit vomde de basis voor een hechte, jarenlange samenwerking met de familie Peetoom.
Dit systeem is tot het eind toe volgehouden.
Oude stijl
In de volgende jaren kon de Jazzclub zich op een groeiende belangstelling verheugen. Veel bekende oude-stijlorkesten kwamen optreden in Schagen. The Riverboat Jazzband, Dixie Disciples, Minerva Jazzband, The Chicago Seven, The One Evening Jazzband en het Waso Quartet met Fapy Lafertin en Koen de Cauter. The Little Town Jazzband beleefde zijn heroprichting in de Schager Jazzclub. Een jaarlijks terugkerend hoogtepunt vormden de optredens van Sammy Rimington uit Engeland met zijn International New Orleans Band. Swingend, soms staande op eeen tafel, bracht Sammy het publiek in vervoering. Veel mensen uit Schagen, maar ook van buiten Schagen, bewaren daaraan goede herinneringen. De jazz uit New Orleans kent nog steeds een grote schaar bewonderaars.
Zie ook tab Bronnen
Moderne jazz
Ook de moderne jazz kon op veel publiek rekenen. Alle grote Nederlandse jazzmusici traden op in de Schager Jazzclub: Rob Agerbeek, The Diamond Five, Rob Madna, Ferdinand Povel, Rein de Graaff, Dick Vennik, Cees Slinger, Johnny Engels, Fred Leeflang, Koos Serierse, Rob Langereis enz.. Kortom de fine-fleur van de Nederlandse jazzwereld. Tijdens het eerste lustrum van de Jazzclub begeesterden Piet Noordijk en Harry Verbeke het publiek met een ware saxofoon-battle. Zie ook tab Bronnen
Sfeer
Musici, beroeps of amateur, kwamen graag naar Schagen. De Schager Jazzclub stond bekend om het enthousiaste publiek en de unieke sfeer. Na afloop werden de muzikanten traditiegetrouw uitgenodigd voor een gehaktbal en een drankje in "De Posthoorn". De zogeheten "ballen van Jan' waren bekend in de hele jazzwereld. Zelfs buiten onze grenzen. Het was voor de musici altijd een feest om in Schagen op te treden. Ook al was het geen vetpot. Als muzikant voelde je je welkom. Daarom waren velen zo enthousiast dat zij, ook na de afgesproken tijd, graag nog even doorspeelden. Tot vreugde uiteraard van het publiek.
Einde
Helaas in 1982 werd de stichting Schager Jazzclub opgeheven. Ondanks het feit dat de jazzclub in de Nederlandse en ook in de buitenlandse jazzwereld een steeds grotere bekendheid had verworven kon het bestuur niet anders. Continuering was onverantwoord. De kosten waren te hoog geworden. Diverse bestuursleden hebben daarna nog jarenlang met veel plezier hun medewerking gegeven aan het Schager Jazzweekend.
Artikel uit 1983 in Schager Weekblad
